Ik vertrek, de zon bakt mijn rugkant gaar. Barbequegewijs. Mijn andere kant zal ze niet te pakken krijgen, ik moet maar in een richting. Ik haastte mij, onterecht. Typisch mij om te denken dat mijn trein zeven minuten vroeger zal komen. Ik lees uurregelingen maar ik onthoud ze niet. Altijd een eigen interpretatie. Ik interpreteer meestal te vroeg, dat is beter, vroeger deed ik het andersom. Nu heb ik schrik van mezelf. Mijn hersens waarschuwen me onbewust, ze plannen een marge in. Die marge lang zit ik nu in de zon, met een boekje, een kleintje, eentje dat dwarsligt, net als mij.
Zeven minuten zijn snel weggelezen dus ik stap op. De koelte verwelkomt mij, ik omarm haar. Onze vriendschap duurt maar negen minuten. Ik stap uit in de grot van Antwerpen. Mensen klotsen binnen en buiten als golven van de zee. Om 17u is het hoogtij tot 19 u. Ik ben voor een keer die drukte voor. De treinen roepen als walvissen of dolfijnen terwijl ik mij naar boven laat stromen. Ze hebben het te warm, ze blazen zich koel in dit hete weer. 'T is echt zomer in België, waardoor het België niet lijkt.
Ik ben graag onderweg. Al een geluk. Ik doe het elke dag, een uur of twee. Of drie. Onderweg zijn. Boekje lezen,denken, dromen, schrijven, kwaliteittijd voor mezelf. Al vraag ik me wel af, is dit de optimist in mij? Zou ik niet nog liever niet-onderweg zijn? Doe ik het niet gewoon graag omdat ik het moet. Die slimme hersens toch. Ze zorgen ervoor dat ik denk dat pendelen mijn hobby is. Ze leidden me af van het drama van de dag. Dat ik per dag twee, of op een slechte dag drie, uur onderweg ben. En dus ook weg ben. Van vrienden, van familie, van een lief, van thuis, van een zetel voor mij alleen. Slimme hersens. Jullie hadden me bijna beet. Ahoewel.
Ik hou van walvisgeluiden, van gesprekken afluisteren van een trein die lijkt te rijden hoewel hij het niet doet. Ik hou van mensen in alle soorten en maten die voortdurend over anderen praten en van kinderen die naar je lachen zonder je te hoeven kennen. Ik hou van spontane gesprekken, van balpennen die uitgeleend worden en van nieuwsgierige blikken naar je boek.
Ik hou van te veel dingen om in een huis te kunnen passen.
En daarom heb je een trein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten