Je vouwen moeten juist zitten.
Alles heeft een plaats.
Een vaste plaats.
Geen chaos, geen wanorde.
Niet zoals mijn warrig bestaan.
Puzzelstukjes passen.
Maar eerst de kader.
Je speelt met woorden.
Bijna helemaal niet grappig.
En daarom grappig.
Zo slecht zijn ze.
Zo goed zijn ze.
Verrassend.
Onuitputtelijk.
Wek je mij.
Bewondering.
Lijkt oneindig.
Ik denk te vaak.
Aan jou.
Hoe je bij mij blijven moet.
Mag.
Niets moet.
Ik hoop.
Elke dag.
Dat je dat.
Heel graag wil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten