Komen en gaan een hele dag door. Zij die blijven gaan genieten en worden helemaal zen. Stoombad, slapen onder een rode zon, bubbelen en zwemmen. Tegen de stroom in of met de stroom mee drijven in onze bel van rust.
We pingpongen met of zonder regels. Flessen en kurkestoppen als hindernis, cavaglazen als jackpot, een wonderbaarlijke cadeautjeskist en moeilijk verkrijgbare sleutels. Dansjes boven de doelen, dansjes na een doelpunt en vooral beseffen dat oog-hand coordinatie er niet toe doet in't leven. Hoe vaak je ook laatst werd gekozen in de sportzaal.
Communistische Mexicaanse malen. De ober ondergaat het eindeloze guacamole bestellen en een slechte beoordeling voor de profiteroles. Zijn banaan kreeg wel een acht. Wat? We verleggen ons doel van eten naar zingen. In de karaokebar kunnen we juist nog binnen. Vandaag is rood en viva pannekoek. Of ook niet. Viva een lekkere cocktail, op een rustiger plekje. Viva dansen! Viva de 90's! Viva jonkies! Viva de vrienden! Viva! Viva! Viva! Viva taxi!
Ons gezelschap meer en meer uitgedund.
Het is goed geweest. Iedereen was erbij. Het was een groot feest.
Ik zat er middenin.
