dinsdag 4 februari 2014

Huizenbrief

Beste huizenmarkt,

Kan je even instorten voor mij? Niet een klein beetje stagneren, nee, instorten. Ten gronde gaan! Ten onder! Imploderen, exploderen! Crashen in het heden, de tegenwoordige tijd. Een huizenmarkt tot 0 herleid.

Overal waar we kijken rijzen dan 'te koop' bordjes uit te grond naast prachtige huizen. Geen hutjes, geen misbaksels, geen mini's, geen projecten, geen dure dromen, geen zeepbellen, geen bakstenen vorm van slechte smaak. Nee, prachtige huizen. Dan hebben we het voor te kiezen, als in een supermarkt.

Kopen we kant-en-klaar of genieten we van het werk en is het helemaal onze smaak? Een herenhuis mét tuin dat zegt me wel wat. Zeker als het op grondgebied ligt dat vroeger goud leek te zijn. Maar nu. Nu doen we dat gewoon.

Dat huis kochten we dan voor 18.000 euro. U hebt pech mevrouw, het is groot beschrijf. Ai, dat is dan 10%. Oh maar zijn we niet verwend? Een percentage van weinig blijft weinig, dat kan er ook nog wel bij.
En dan hebben we dat huis. Zo gemakkelijk ging dat dan.

En dan mag u terug de hoogte in gaan. Voor al mijn lieve vrienden die in tegenstelling tot ons wel een huis vinden. Die belachelijke prijzen betalen omdat ze er niet aan dachten u te overhalen.

Beste huizenmarkt, zullen we het zo afspreken. Hoeft niet lang te zijn, ik spreek zelfs niet over weken. Als u gewoon even voor één week of voor een dag instorten kan?

Het mag ook 's nachts zijn, dan weet niemand ervan.
Alvast bedankt.

Sanne